به گزارش «درگاه فیلم ایران» و به نقل از «روابط عمومی دوازدهمین جشنواره بین المللی سینماحقیقت»،بهمن کیارستمی درباره موضوع فیلم جدید خود «اکسدوس» گفت: همچنان تبعات بحران اقتصادی در جامعه آسیب های زیادی به قشرهای مختلف مردم می رساند. از اوایل سال، سیل مهاجرت معکوسی از ایران به افغانستان شروع شد که در واقع دلیلی بر شرایط نامناسب اقتصادی بود. به قول خود افغان ها، کار کردن در ایران برایشان سودی نداشت و به همین دلیل مراکز مختلفی برای مهاجرت افغان ها چه قانونی و چه غیرقانونی تاسیس شد. مراکزی که برای مسافران طراحی نشده بود اما در شرایط غیر معمول و استثنایی با یک سیل مراجع و مسافر روبرو شد که با وعده هایی، مهاجران افغان را جابه جا کنند. این فیلم تابستان امسال در اوج مشکلات اقتصادی و اوج مهاجرت معکوس در مرکزی به نام مرکز بازگشت امام رضا ساخته شد.

این فیلمساز عرصه سینمای مستند درباره نام فیلم خود توضیح داد: «اکسدوس» یا "exodus" در لغت به معنی مهاجرت گروهی است و البته دومین کتاب تورات نیز هست که داستان خروج قوم بنی اسراییل از مصر در آن نقل شده است.
کیارستمی درباره تجربه و ادامه مسیر فیلمسازی در عرصه سینمای مستند بیان کرد: این فیلم در ادامه دو پروژه ای بود که من پیش از این کار کرده بودم .دو کتاب درباره مهاجران افغانی بود و ادامه آن فیلم «اکسدوس» شد. به هرحال چندان نمی توان از آینده صحبت کرد؛ البته وقتی روی یک موضوع حساس باشید؛ علاقمند هستید که همچنان روی آن کار کنید. به نظر می آید این سوژه یکی از آن موضوعاتی است که هر چه بیشتر روی آن کار می کنم، با ابعاد تازه تری روبرو می شوم که احتمالا باز هم ذهنم را برای ادامه این مسیر درگیر خواهد کرد. همانطور که در شرایط فعلی نزدیک به دو سال است درگیر موضوع مهاجران افغان هستم.
کیارستمی درباره محدودیت فیلمسازان سینمای مستند برای ساخت آثارشان گفت: من حرفه ام ساخت فیلم های مستند است.  فیلم بلند مستند هم بخشی از سینما است که همانند فیلم های بلند سینمایی نیاز به تلاش و درایت زیادی دارد و در تضاد با فیلم سینمایی نیست. من 20 سال است که پیگیر سینمای مستند بوده ام و فیلم های زیادی ساخته ام. درباره محدودیت های حوزه مستند در سینما بسیار صحبت شده و سینمای مستند جزو مشاغلی است که به نظر می آید در ایران با محدودیت روبروست، اما به دلیل گستردگی موضوعاتی که  با آن ها روبرو می شویم در واقع محدودیتی هم ندارد.
وی ادامه داد: به هرحال یک جامعه جوان و در حال گذار هستیم و این شرایط برای ما مستندسازان، شرایطی مهیا و مناسب است. هر چقدر سر می چرخانیم و دور و بر را می نگریم، برای ساخت فیلم مستند موضوع وجود دارد. اگرچه باز هم معتقدم به لحاظ اقتصادی، واقعا فیلمسازان مستند با محدودیت روبرو هستند. در بسته پشتوانه حمایتی هم که  فیلمسازان مستند جایگاهی ندارند و باز هم محدود هستیم. از طرفی اگر آماری هم نگاه کنید، بخش عمده مستندهایی که به سینمای حقیقت راه پیدا کرده اند، با بودجه های شخصی و بخش خصوصی  ساخته شده اند. این نشان می دهد که این محدودیت حمایتی در واقع تاثیری در ساخت فیلم های مستند نداشته است. من در این سال ها که پیگیر سینمای مستند بوده ام با کارهای متفاوت و تازه ای از فیلمسازان مستند آشنا شدم. هر سال تعداد زیادی کارگردان خوش ذوق و علاقه مند به این عرصه اضافه می شوند و دیگران را هم به سینمای حرفه ای مستند امیدوار می کنند.
این کارگردان سینمای مستند در پایان گفت: من تاکنون با مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی همکاری نداشته ام و فکر می کنم امسال حضورم در این جشنواره تجربه خوبی خواهد بود. البته همیشه از دور سینماحقیقت و آثار مرکز گسترش را پیگیری کرده ام.